Vandaag wagen we ons aan een heuse levada wandeling mét een stukje tunnel aan het begin! We zijn dan al zowat een week op Madeira (bekend om de wandelingen langs levadas; vaak kilometerslange kanaalsystemen die aangelegd zijn om het water “te dragen” van de bron tot eindgebruik) maar hebben er zelf nog geen een ‘gedaan’. Het weer is goed (wat in dit geval met de voorspelling matched); het beloofd een zonnige en droge dag te worden. Op tijd op pad, dus.
De wandeling begint al gaaf: een stukje laurier- en eucalyptusbos, mooi uitzicht op het dal en een tunnel. De tunnel is zo’n 800m lang, pikdonker en erg vochtig. De ingang is fraai bedekt met waterminnende varens. Met de hevige regenval van gisteravond zijn er ook enkele diepe plassen in de tunnel ontstaan die we behendig proberen te ontwijken met een hoofdlampje aan. Het licht aan het einde van de tunnel is uitgenodigd en zo stappen we in een zowat nog groenere, nog vochtigere wereld. We vervolgen ons pad langs de levada en komen uiteindelijk bij een klein boscafé. Tijd voor taart en een krachtige cortado. Het begint echter wel drukker te worden en als we weer onderweg gaan begrijpen we beter waarom. Net boven het café is er een kleine parkeerplaats waar bussen vol toeristen worden uitgeladen, allemaal met hetzelfde doel: naar de waterval lopen, foto maken en weer terug. Het is veel drukker op het pad dan dat we hadden gehoopt. Op smalle stukjes is het zelfs file lopen en al helemaal bij het naderen van de waterval (het is ook gewoon wel een hele mooie… maar het is ook vooral het hele pad ernaartoe die het ‘m doet) We proberen ons voor te stellen hoe dit pad overstroomd met toeristen in het hoog seizoen.
Uiteindelijk weten we de drukte te ontsnappen door een pad te nemen die niet direct terugvoert naar het café. Ondanks de drukte is de wandeling sprookjesachtig mooi met grillige takken, mos, varens en alles wat maar bij een landschap hoort van hoge luchtvochtigheid. Tevreden lopen we het laatste stukje over hetzelfde pad, weer door de tunnel en richting de auto.
Dit stukje hoort bij de reis naar Madeira, maart 2024, toen we de lente tegemoet vlogen.
Alle avonturen, bijzondere momenten en overpeinzingen zijn terug te lezen op Polarsteps: https://www.polarsteps.com/TheWritingRambler