We doorkruisen het grote Parque Nacional de Cabañeros, richting het startpunt van de beoogde wandeling van vandaag: Ruta del Boquerón del Estena.
We lopen een breed pad af tot we bij een bruggetje komen die ons verder de route wijst. Het pad is stenig, flinke plukken heerlijk geurende lavendel aan de flanken en de rivier Estena lijkt steeds verder van ons af te raken. Het landschap om ons heen, het gesteente wordt dramatischer. De aardplaten zijn zo opgestuwd en gekanteld zodat de oudere platen aan het oppervlak zichtbaar zijn. De informatiepanelen zijn als de ondertiteling van het verhaal wat het gesteente en omgeving ons in stilte proberen te vertellen. Een verhaal uit een andere tijdschaal.
Als je het ‘Ordovicium’ intypt krijg je o.a. plaatjes te zien van schaaldieren en andere zeewezens. Ook kun je lezen dat deze periode (485-443 miljoen jaar geleden) gecategoriseerd is in het geologische tijdperk Paleozoïcum. Gesteente gevormd van deze tijd rijst machtig om ons heen uit. In het Ordovicium lag heel het Iberische schiereiland onder water. Waar we zijn was ooit zee. Overblijfselen van de levensvormen zijn hier nog te ontdekken; als je weet waar je moet zoeken. We lopen drie stappen en staan alweer stil. Er is zoveel te zien. Naast de aardgeschiedenis die ons omringt is daar het nu levende; vogels, vlinders, bloemen, groen en water. Er is telkens iets wat in het oog springt en onze gemiddelde snelheid per kilometer drastisch laat dalen. Het maakt ons niet uit. Het landschap, de omgeving, de nieuwsgierigheid bepaald ons tempo.
Het gebied staat bekend om haar rijke “fossil record” uit deze specifieke periode.
O.a. op plekken nabij bijzondere vondsten staan de informatiepanelen. Zo vergapen wij ons aan een spoor achter gelaten door een gigantische worm ontdekt in 2009 (ja, dit is zeker “voer” voor nachtmerries), halen we onze vingers over overblijfselen van trilobieten en voelen we de ribbels van de “holletjes” van verschillende beestjes. We zien de vormen, schetsen er zelf de rest bij in ons hoofd. Wat we kunnen zien, ruiken en horen en dat van vervlogen en grotendeels in steen verborgen tijden. Het geeft een extra dimensie aan de wandeling.
Tevreden mijmerend stappen we weer ons busje in. Op naar een volgend plekje.
Dit stukje hoort bij de reis door Spanje met ons volkswagen camperbusje, voorjaar 2024, toen we de luxe van een maand tijd hadden.
Alle avonturen, bijzondere momenten en overpeinzingen zijn terug te lezen op Polarsteps: https://www.polarsteps.com/TheWritingRambler