Afgelopen november deed ik mee aan NaNoWriMo 2022: kortom, 30 dagen lang iedere dag schrijven om zo een heel eind op weg te zijn met een ‘first draft’. Ik schrijf al jaren bijna dagelijks in meer en mindere mate, maar het toeleggen op één verhaal, één idee, aan één stuk door (nou ja, 30 dagen achter elkaar) was iets wat ik nog nooit eerder echt gedaan had. Eerdere NaNoWriMo pogingen strandden vaak halverwege de maand en rond de 20.000 tot 25.000 woorden, simpelweg omdat ik de kritische stem te vroeg binnenliet. Ik begon stukken die ik eerder had geschreven te herlezen en al deels te redigeren. Dit helpt niet als je schrijf- of woordmeters wilt maken.
Trots
Met 34.375 woorden als eindstand op 30 november 2022 ben ik heel erg trots. Het verhaal is bij lange na niet af, maar dat was ook niet mijn persoonlijke doel. Ook was het niet mijn doel om de daadwerkelijke 50.000 woorden te halen die het originele NaNoWriMo doel voorschrijft. Het was voor mij veel simpeler en laagdrempeliger: een maand iedere dag schrijven aan één specifiek verhaal. In mijn achterhoofd had ik natuurlijk wel een doel qua ‘word count’: alles wat maar boven de 25.000 woorden kwam was voor mij al een overwinning. Dat het uiteindelijk bijna 10.000 woorden meer dan dat is geworden is de kers op de taart. Dit is nu officieel het meeste wat ik ooit heb geschreven aan één idee. Ik heb nu een goed begin van een verhaal en personages waar ik wel verder mee wil: iets wat ik op 31 oktober nog niet had.
Een leeg blad; van niets naar iets
En dan, dan begin je. 1 november 2022 rond 19:30 uur en een leeg Word document staart je aan terwijl je je vingers op het toetsenboord legt. De eerste letter van het eerste woord van de eerste zin, maar niet van het eerste hoofdstuk. Dat wist ik al zeker. Als een echte ‘Pantser’ ben ik gewoon begonnen met iets wat als eerste in mijn hoofd opkwam. Het idee voor het verhaal had ik grofweg in mijn hoofd en dat was het uitgangspunt. Door de maand heen is dat eerste stuk naar beneden geschoven, is er veel tussen gekomen, en kan ik met bijna zekerheid zeggen dat ik ‘Hoofdstuk 1’ nog niet heb geschreven. Ook zijn er personages op een ‘natuurlijke’ manier bijgekomen en kwamen er ideeën naar voren wat ik in het begin niet had kunnen bedenken.
Doen en doorgaan
Zelf ben ik ook van boven naar beneden en weer teruggegleden en geschoven; de ene schrijfsessie ging makkelijker dan de andere. Soms was het begin houterig, maar vloeide de woorden er daarna uit. De andere keer voelde ik me erg gemotiveerd, maar was mijn hoofd niet leeg genoeg om die fictieve wereld te betreden en verder te vertellen. Toch had ik na elke sessie een klein ‘overwinningsgevoel’, de magie van ‘iedere dag’ (ofwel, regelmaat) is ferm blijven hangen. Het was een hele interessante en vooral leuke ervaring. Al met al ben ik veel verder gekomen dan ik aan het begin had gedacht.
Daarbij waren de volgende elementen en gedachten wel cruciaal om de maand vol te maken:
- Supportive thuisfront, familie en vrienden (de interesse :), maar ook vooral de mogelijkheid tot ruimte en tijd die ik in stilte al typend kon doorbrengen),
- Gouden regel tijdens schrijftijd (‘Do not disturb’),
- De kracht van een dagelijkse gewoonte (elke dag ervoor gaan zitten),
- Mezelf de tijd gunnen (en deze tijd ook bewaken; dit betekend weleens ‘nee’ zeggen),
- Trust the process (“het is een kladje, strepen en schaven komt later” en “van het een komt het ander” wat ook écht zo werkte)
- Innerlijke criticus uitschakelen (anders komt er niks op (digitaal) papier),
- Niet teruglezen (enkel voor kleine details of om te controleren dat de tijdlijn nog klopt, maar niet in ‘edit’ modus gaan!),
- A change of scenery (ook weleens schrijven in een koffietentje of in de Volkswagen bus bij het strand).
En nu?
Nu even rust. December is altijd een maand die snel voorbijvliegt en welke altijd drukker blijkt dan eerst gedacht. Natuurlijk zal ik achter m’n elektronisch typmachinetje duiken met een kop thee en wat lekkers, maar dit zal heus niet iedere dag zijn. Ook laat ik het verhaal, de grove schets, voor wat het is, maar zal een beknopt overzicht schrijven van mijn verhaal, hoofdstukken en personages tot nu zodat ik er later weer makkelijk in kan springen. Deze maand kijk ik ernaar uit om een boek op te pakken om heerlijk bij weg te dromen, terwijl ik ook observeer wát ik gaaf vind aan een bepaalde scene, hoofdstuk of personagebeschrijving om van te leren.
In januari 2023 wil ik mijn verhaal weer beetpakken en verder schrijven, ook weer elke dag, als goede voornemen voor 2023.
Dus, tot 2023!
Update 31 januari 2023: + 25.298 woorden = 59.673
Pingback: NaNoWriMo 2023 “And the plot thickens… “ – The Writing Rambler