Koudere, kortere dagen doen hun intrede. Regen die op de ruiten tikt, de wind die om het huis heenslaat en een verwaaide griezelige melodie fluit. Verfrissend water wordt ingeruild voor verwarmende kopjes thee en koffie, of op de weekendavonden warme chocolade melk of een dampende mok kruidige Glühwein. Het kleed wordt uit de kast gehaald, kaarsjes flikkeren rustig, de kerstlampjes die jaarrond hier en daar rondhangen gaan weer aan; langzaam wordt het huis behaaglijker. Met het donker komen er meer momenten om te reflecteren, meer ruimte voor stilte en meer behoefte aan comfort (en slaap). Boeken worden verslonden, nieuwe én oude hobby’s komen om de hoek kijken en we vragen ons af “moeten we écht naar buiten?” als het bar en boos is. Het half-negen-gevoel waarbij je jezelf terloops afvraagt of dit misschien toch echt het jaar wordt waarin je wél in een diepe winterslaap zal vallen tot het voorjaar.
In plaats van minuten te verspillen aan het alsmaar scrollen op social media en bij behorende advertenties die me zo behulpzaam op tig cadeau ideeën brengen, ga ik gematigd aan de gang en verruil ik het één wat ik uitstel voor het ander om uit te stellen. Last minute cadeautjes; it’s the thought that counts. Of geen cadeautjes dit jaar? Ook niet erg, ik heb er toch eventjes aan gedacht?
November begint over een paar dagen. Langzaam maar zeker beginnen mijn vingers te kriebelen en mijn schrijvershart sneller te kloppen. Ja, het is weer bijna tijd voor National Novel Writing Month en dit jaar doe ik weer mee!
Eindstand van vorig jaar was 34.375 woorden! Ik had nog nooit zoveel woorden op digitaal papier gezet, nog nooit zoveel tijd besteed in één bedachte “wereld”, nog nooit zoveel per dag, dag na dag geschreven. Een hele leuke ervaring en een flinke schrijfprestatie voor mezelf.
Doel van dit jaar; naamloos. Ik schrijf waarschijnlijk door aan het verhaal waar ik vorig jaar november ben begonnen en waar ik af en aan aan heb gewerkt afgelopen jaar. Ook heb ik nog een paar ideeën op de plank liggen die ik graag eens af wil stoffen. Of ik dit jaar wél de 50.000 woorden (totaal, of dagelijks 1667 woorden) gaat halen? Ik denk het niet. Ik haal wat spreekwoordelijke druk van de ketel; wie weet haal ik mijn word count van vorig jaar niet eens! Wat wél gaat lukken is het dagelijkse schrijven 😉
Wat het ook wordt; ik heb er weer zin in!
… And the plot thickens! (hopefully).