“Wat een jaar”, wat een cliché. Zoals elk jaar, was het weer een jaar. Over een paar uur staat de teller weer op 00:00 uur, zoals iedere nacht. Vannacht blijf ik weer moedwillig op om de cijfers te zien doen veranderen en houd ik hoop dat er nog meer zal veranderen met de magische klokslag die een nieuw begin inluidt. Ik sta stil, “Wat dan?”, vraag ik me direct af en laat het voor mezelf in het midden. Ook dit jaar was gevuld met een hoop onverwachtse dingen. Het was een zwaar jaar, met ook mooie dingen. Of een mooi jaar met zware dingen; net hoe de wind waait. Dit jaar ga ik in zonder verwachtingen; dit keer vol onverwachtingen. Ik laat me verrassen. Met de teller op 0, hef ik straks het glas. Opnieuw. Op toen, nu en later; proost!
Capturing life