Rakelings, schrapend over m’n hart
Randen rauw van herinnering
Het herkennen, het weten
Niet om voor te bereiden
Nooit om er klaar voor te zijn
Rakelings, doch de impact hard
Je herinnert me aan mij, aan hét
Het komt dichtbij
Nog en weer
Maar toch anders
Rakelings, handen reiken en raken
De jouwe de mijne
Onmacht drenkt door
Woordeloos, sijpelt tussen ons in
Het verleden heden vers